تفسیر ادبی و عرفانی:
« خداوند به بندگان خود لطف دارد، رفیق و مهربان است، از لطف اوست که تو توفیق وپرورش یافتی،توفیق داد تا از خواستی، دل معدن نور کرد تا نادیده دوست داشتی و نادریافته بشناختی تا لطف وی بود که ازتو طاعتهای موقّت خواست و ثوابهای موبد بداد، لطف او بود که نعمت به قدر خود بداد وشکر از بنده به قدر بنده خواست، لطف اوبود که بنده را توفیق خدمت داد، آنگاه خود هم دست رحمت وستایش برسرنهاد، لطف او بود که بنده را به وقت گناه، نادان خواند تاعفو کند وبه وقت شهامت دانا خواند تا گواهی او را بپذیرد، به وقت تقصیر، ضعیف خواند تا تقصیر بنده را محو کند» ( آموزگار ،۱۳۸۳ج۳۸۳:۲) .
********
۲۹-«الهی، به عنایت ازلی تخم هدایت کاشتی وبه رسالت انبیاء آب دادی، به معونت وتوفیق پروردی، به نظر خود به بر آوردی، خداوندا ! سزد که اکنون سموم قهر از آن باز داری و کشته ی عنایت ازلی را به رعایت ابدی مدد کنی»( انصاری ،۱۶:۱۳۸۶).
********
بهره گرفته ازبخشی از آیه ی شریفه ی ۴۴ از سوری ی مبارکه ی انفال:«… لِیَقضِیَ اللهُ امرًا کانَ مَفعُولاً واِلیَ اللهِ تُرجِعُ الاُمورُ ».
ترجمه: «…تا آنچه خواست او است انجام گیرد و بازگشت همه ی کارها به سوی خداست ».
تفسیر ادبی و عرفانی:
« این کاری است که من در ازل خواستم .قضایی است که من کردم، حکمی است که من راندم، فرشتگان را می فرستادم که سبب آرامش دل ها و بشارت مؤمنان باشند، امّا نصرت و پیروزی دادن کار الوهیّت ما و از خصایص ربوبیّت ماست. همچنین رسولان را از بهر دعوت فرستآدم و هدایت به عنایت ما است. کسب را بنده تقدیر کردم وسبب ساختم. امّا روزی دادن و رسانیدن بر ما است ! جفت دادن و تخم ریختن سبب کردم لکن وجود فرزند به قدرت ماست ! ». (آموزگار ،۱۳۸۳ج۳۸۲:۱) .
********
۳۰-«الهی، تو آنی که نور تجلّی بر دل های دوستان تابان کردی، چشمه های مهر در سرهای ایشان روان کردی، و آن دل ها را آینه ی خود و محلّ صفا کردی، تو در آن پیدا و به پیدایی خود در آن دو گیتی ناپیدا کردی، ای نور دیده ی آشنایان و سور دل دوستان و سرور جان نزدیکان، همه تو بودی و تویی، نه دوری، تا جویند، نه غایتی تا پرسند، نه تو را جز به تو یابند» (انصاری،۱۲:۱۳۸۶).
**********
بهره گرفته ازبخشی از آیه ی شریفه ی ۶۲ و۶۳ سوره ی مبارکه ی انفال به روش گزارشی و الهامی : «… هُوَ الَّذیِ اَیَّدَکَ بِنَصرِهِ و بِالمؤمنینَ(۶۲)وَاَلَّفَ بَینَ قُلوبِهِم لَو اَنفَقتَ ما فِی الاَرضِ جَمیعاً ماآلَّفتَ بینَ قُلوبِهِم لکِنَّ اللهَ اَلَّفَ بَینَهُم اِنَّهُ عَزیزٌ حَکیمٌ(۶۳)».
ترجمه:«… او است که تورابا یاری خود نیرو داد و به مؤمنان هم نیرو داد ودل های آنان را به هم نزدیک کرد(۶۲).خداوند دل های آن ها رابه هم نزدیک ساخت که اگر هر چه در زمین است خرج می کردی ،دل های آنان را به یکدیگر نزدیک نمی کردی ،لیکن خداوند میان آن ها الفت داد و بهم نزدیک کرد که او توانا و داناست».
تفسیر ادبی و عرفانی:
« خدا دل های رسولان را به رسالت الفت داد و دل های پیامبران را به نبوّت آرامش داد و دل های صدّیقان را به صدق و راستی نوازش کرد و دل های شهیدان را به مشاهدت و دل های صالحان را به خدمت و دل های همه ی مؤمنان را به هدایت الفت داد ! پس مرسلان را رحمت برای پیمبران، و پیمبران را رحمت برای صدّیقان و صدّیقان را رحمت برای شهیدان و شهیدان را رحمت برای صالحان و صالحان را رحمت برای همه ی مؤمنان و اینان را رحمت برای کافران قرار داد » (آموزگار ،۱۳۸۳ج۳۸۵:۱) .

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

**********
۳۱-«الهی، دلی دارم پر درد و جانی پرزحیر، عزیز دوگیتی، این بیچاره راچه تدبیر»(انصاری،۱۳۸۶: ۳۶ ).
***********
برگرفته از آیه ی شریفه ی ۱۴ از سوره ی مبارکه ی توبه به روش الهامی«… ویَشفِ صُدورَ قَومٍ مؤمنینَ ».
ترجمه:«…و دل های مؤمنان(دل خسته از ایشان را) شفا بخشد وآسانی دهد ».
تفسیر ادبی و عرفانی:
«خداوند هر کس را به اندازه ی بیماری شفا داد. یکی از کید شیطان بیمار است، شفاء او در قهر دشمن است، یکی بیمار از شهوت نفس است. شفاء او مقلوب کردن آن است و شفای بیمار از محبّت، در مشاهدت است » (آموزگار ،۱۳۸۳ج۳۹۱:۱) .
***********
۳۲-«الهی، از سه چیز که دارم در یکی نگاه کن: اوّل سجودی که جز تو را از دل نخاست، دیگر تصدیقی که هرچه گفتی گفتم که راست، سه دیگر، چون باد کرم خاست، دل و جان تو راست»(انصاری،۵۳:۱۳۸۶).
***********
اقتباس شده ازآیات زیر به روش گزارشی و الهامی است:
۱-بخشی از آیه ی شریفه ی۱۸ از سوره ی مبارکه ی توبه به روش گزارشی : «… مَن آمَنَ بِالله وَالیَومِ الآخِرِ وَ اَقامَ الصَّلوهَ و آتیَ الزَّکوهَ ولَم یَخشِ اِلاَّ اللهَ فَعَسی اوّلئِکَ اَن یَکُونُوا مِنَ المُهتَدینَ ».
ترجمه :«…هرکس که ایمان به خدا و روز رستاخیز داشته باشد و نماز به پا دارد و زکات را بدهد و جز خدا از کسی نترسد! پس امید است که ایشان از راه راست روندگان باشند »!
۲-آیه ی شریفه ی ۲۱ از همان سوره به روش الهامی : « یُبَشِّرُ هُم رَبَّهُم بِرَحمَهٍ مِنهُ ورِضوانٍ وَ جَنّاتٍ لَهُم فیها نَعیمٌ مُقیمٌ ».
ترجمه :« خداوند ایشان رابه رحمت و خشنودی خود و به باغهای بهشت بشارت دهد وایشان راست درآن باغها نازی پاینده و نعمتی جاودان».
**********
۳۳- «الهی، آن چه دوختی در پوشیدیم و هیچ از ما نیامد از آن چه در کوشیدیم، نه ظالمی که گوییم زنهار ونه مارا باتو حقّی که گوییم بیار آنچه روا داری می دار و این برداشته خود را فرو مگذار»( انصاری ،۱۲۶:۱۳۸۶).
بهره گرفته از آیه ی شریفه ی ۵۱ از سوره ی مبارکه ی توبه به روش الهامی: « قُل لَن یُصیبَنَا اِلاّ ما کَتَبَ اللهُ لَنا و هُوَ مَولینا و عَلَی اللهِ فَلیَتَوَکَّلِ المؤمنونَ ».
ترجمه: « بگو(ای محمّد)به ما نرسد جز آنچه خدای مارا از رسیدن به آن نوشته است، اوست یار ما و خداوند ما و ایدون بادا پشتیبان به خدای یگانه».
تفسیر ادبی و عرفانی:
« تمام خیر و شر و همه ی سود زیان و نیاز و بی نیازی همه به خواست خداوند و به تقدیر اوست ! وهمه چیز به قدرت و مشیّت اوست، موی بر تن نجنبد جز به اراده ی او، خطری نیابد جز به علم او. اهل ایمان را از توکّل چاره نیست و آن را که توکّل نیست ایمان نیست. توکّل بر کسی باید کرد که عزیز و رحیم است و بنگر تا بر کسی اعتماد نکنی که آن روز هست و فردا نیست ! توکّل بر پادشاهی کن که همیشه زنده و جاوید و پاینده است » (آموزگار،۱۳۸۳ج۴۰۳:۱).
***********
۳۴ -«نام خداوندی کریم و مهربان، لطیف و رحیم، نوازنده ی بندگان، یگانه و یکتا در نام و نشان، دارنده ی جهان نعمت بخش آفریدگان، و دلگشای دوستان، به بنده نوازی معروف، به مهربانی موصوف، به فضل خود باز آمده به وفای امیدواران، به لطف خود پذیرنده ی حقیرهای پرستندگان، به کرم خود سازنده ی کار بندگان در دو جهان، به مهربانی خود نوازنده ی ضعیفان و شنونده ی دعای عاجزان» (انصاری،۱۱۳:۱۳۸۶).
اقتباس شده از آیات زیر به روش گزارشی است:
۱-بخشی از آیه ی شریفه ی ۴۰ از سوره ی مبارکه ی نمل:«…وَ مَن کَفَرَفَاِنَّ رَبّی غَنِیٌّ الکریمٌ ».
ترجمه :«…و هر کس نا سپاسی کند پروردگار من بی نیاز ونیکوکار وفروگذار است ».
۲-بخشی از آیه ی شریفه ی ۱۶ از سوره ی مبارکه ی لقمان : «… اِنَّ اللهَ لطیفٌ خبیرٌ » .
ترجمه: «… که خداوند باریک دان و دور بین است ».
۳-بخشی از آیه ی شریفه ی ۸از سوره ی مبارکه ی احقاف : «…وهُوَالغَفُورُ الرَّحیمُ».
ترجمه: «… او به گواهی میان من و شما بسنده است ».
۴-آیه ی شریفه ی ۱ از سوره مبارکه ی تو حید : «قُل هُوَاللهُ اَحَدُ ».
ترجمه: «که اوست خدای یگانه و یکتا».
۵-بخشی ازآیه ی شریفه ی ۲۶ از سوره ی مبارکه ی آل عمران : «قُلِ اللّهُمَّ ما لِکَ المُلکِ …».
ترجمه :«بگو،بارخدایا تو دارنده ی ملک و خداوند پادشاه هستی …».
۶-بخشی ازآیه ی شریفه ی ۷ از سوره ی مبارکه ی حمد : « صِراطَ الَّذینَ اَنعَمتَ عَلَیهِم …».
ترجمه :« راه کسانی که نوازش کردی و بر آن ها نیکوئی نمودی …».
۷- آیه ی شریفه ی ۱از سوره ی مبارکه ی انشراح : « اَلَم نَشرََح لَکَ صَدرَکَ ».